Woorden

Ik weef en weef
een web rondom het huis.
Spin draden rond
m'n lief en kind.

In netten gevangen,
m'n stoutste dromen
ambities
en wind, want

kijk mij waaien,
pas maar op. Briesend
over je akkers en
temidden van je kamers.

Ik blaas en blaas
door het koren en het kaf, spaar kapel
noch graf. Loei dwars door
gewapend beton en je nachthemd heen.


Tot
alle bagger boven drijft.

Tot
enkel jouw naakte waarheid over blijft.